30 października w naszej szkole odbyły się warsztaty profilaktyczne dla uczniów klas 0-8 , na sali konferencyjnej gościliśmy aktorów z „Impresariatu artystycznego- Inspiracja” z Krakowa. Najmłodsza grupa 0-3 obejrzała przedstawienie pt. „Kolczasta przyjaźń”, przedstawienie w swym przesłaniu, nawiązywało do tolerancji, szacunku i przyjaźni.
Aktorzy ukazali postać Jeżyka, który był wyśmiewany przez mieszkańców lasu, a przede wszystkim przez złośliwego i pewnego siebie Tygrysa, ze względu na swoją odmienność związaną z wyglądem. W trakcie występu dzieci odkryły jednak, że Jeżyk pomimo tego, że ma kolce, posiada bardzo dużo zalet i umiejętności. W końcowej fazie spektaklu Tygrys dostrzegł, że jego „kolczasty kolega” jest uczciwy, dobry i zasługuje na szacunek i przyjaźń. Nasi najmłodsi żywo i emocjonalnie reagowali na kolejne przygody, dwójki, jak się potem okazało, przyjaciół.
Druga część była poświęcona cyberprzemocy, brały w niej udział klasy 4-6, spektakl nosił tytuł „Wyjść poza schemat”. Aktorzy poruszyli złożoną problematykę cyberprzemocy, a więc zagrożeń czyhających na młodych ludzi w szeroko pojętych mediach: od Internetu poczynając, poprzez telefony komórkowe, na mediach społecznościowych kończąc. Uczniowie zobaczyli jak łatwo można zrobić z kogoś "kozła ofiarnego" przez wykluczenie go z grupy rówieśniczej, za pomocą obraźliwych sms’ ów, e-maili, filmików. Pokazano, że problem cyberprzemocy dotyczy także takich sytuacji jak wyzywanie, straszenie, poniżanie oraz rozpowszechnianie treści, zdjęć, czy filmików bez zgody właściciela. Miejmy nadzieję, że spektakl uświadomił uczniom, że takie "niewinne zabawy"- najczęściej wyrządzają ogromną krzywdę i nie tylko nigdy nie zostaną skasowane z sieci, nie skończą się też z chwilą wyłączenia telefonu, czy komputera. Ale nierzadko pozostają w psychice i świadomości osoby narażonej na tego typu przemoc do końca życia. W drugiej części spotkania odbyła się prelekcja, gdzie aktorzy przekonywali i uświadamiali uczniom, że zawsze trzeba reagować na przemoc, bo celem tak naprawdę, może być każdy, zarówno my sami, jak i nasi bliscy i przyjaciele.
Ostatni trzecia część była adresowana do najstarszych uczniów szkoły, klas 7-8. Obejrzeli oni spektakl pt. „Pętla zdarzeń”, porusza on problematykę agresji i przemocy rówieśniczej, zarówno przemocy fizycznej, jak i tej psychicznej- równie dotkliwej i mogącej spowodować tragiczne konsekwencje- jak depresja, czy śmierć. Zaczyna się zazwyczaj niewinnie: plotki, wyśmiewanie, izolowanie, poniżanie, potem dochodzą groźby, szantaże, obelgi, aż wreszcie oprawcy uciekają się do przemocy fizycznej, pobić, wymuszeń, napadów i kradzieży. W tej historii ukazany jest trójkąt przemocy: napastnik-ofiara-świadek. Uczniowie poprzez rozwijanie poczucia empatii, oraz podążanie za opowiadaną historią, mogli wczuć się w sytuację ofiary, ale i świadka, zobaczyć całe zdarzenie ich oczami. To zapewne było ciekawe i odkrywcze doświadczenie. Zaangażowanie uczniów było widoczne zarówno w pełnym skupieniu podczas spektaklu, jak również w zagorzałej dyskusji, jaka wywiązała się po przedstawieniu.
Stanisław Jerzy Lem napisał kiedyś: „Własna niemoc, jest tak samo niebezpieczna, jak czyjaś niemoc.” Ale czy naprawdę jesteśmy całkowicie bezsilni wobec zjawiska przemocy? Otóż nie, nasz głos, nasze słowo, nasza reakcja ma znaczenie, czasem może pomóc komuś w trudnej sytuacji, a czasem uratować życie. Dlatego nie bójmy się reagować, nie bójmy się pomagać, bądźmy otwarci i czujni, wrażliwi na cudza krzywdę, empatyczni i życzliwi. Może to nasz uśmiech, nasza pomocna dłoń, będzie dla kogoś światełkiem w mrocznym tunelu….w pętli zdarzeń z której sam już nie potrafi się wydostać…….
Opr. Beata Orzechowska, pedagog szkolny